Rozdział 9

"Zostaję"

Artemida patrzyła na mnie oczekując wyjaśnień.

-Nie mogę z tobą wrócić. Moje miejsce jest w obozie. Mam tutaj przyjaciół i...

-Chłopaka. -Przerwała mi.

-On nie jest moim chłopakiem.

Czekałam aż bogini zrobi mi coś straszliwego, ale ona tylko się uśmiechnęła.

-Wróć do swoich przyjaciół córko Ateny oni są ci teraz najbardziej potrzebni.

-I to wszystko?

-Tak. -Bogini się uśmiechnęła.

-Bez żadnej klątwy?

Zaczęła się rozmywać. -Wkrótce wszystkiego się dowiesz, a teraz wracaj. -Zniknęła.

Bez zastanowienia ruszyłam w strone Wielkiego Domu. Po drodze zauważyłam Thalię i Percy'ego.

Założyłam moją czapkę i ruszyłam za nimi.

-Percy uspokuj się. To tylko zwykłe zauroczenie. Poza tym wiedziałeś, że prędzej czy później ona odejdzie, więc po co biegałeś za nią jak piesek? -Zapytała córka Zeusa.

-Nie wiem. 

-Chyba, że sie zakochałeś?

-Nie ... może. -Zaczął iść szybciej.

-A ty dokąd? 

-Nie wiem. Muszę pobyć sam. -Odbiegł.

Zaczęłam biec żeby go nie zgubić.

Znalazłam go przy pięści Zeusa. Siedział opierając się o jeden z głazów.

Podeszłam bliżej.

-Przed chwilą była koncha na obiad.

-Nie mam och... chwila -zerwał się z miejsca -Co ty tutaj robisz?

-Liczyłam na coś w stylu "Hej" albo "Annabeth jak się cieszę, że wróciłaś"

-Przepraszam. Hej, co ty tutaj robisz?

-Stoję.

-Ale wróciłaś?

-Tak.

-Na stałe?

-Tak.

-To co teraz będzie? 

-Idę do Chejrona.

-Co będzie z nami?

-Nie wiem.

-Ale ja wiem. -Pocałował mnie delikatnie. -Dopiero teraz idziemy do Chejrona.

Chwycił mnie za rękę i poszliśmy w stronę Wielkiego Domu.

Witam was moi kochani po tej jakże długaśnej przerwie.

Muszę przyznać, że się stęskniłam za wami.

Jak rozdział? Wiem na razie mało się dzieje, ale spokojnie następne rozdziały będą ciekawsze. 

No i sorki, że taki krótki, ale mój kochany piesek pogryzł mi zeszyt i musiałam go posać od nowa,

Next powinien być we wtorek.