Rozdział 4

Thalia nas wybiera

-Bluzy zapomniałam cwczoraj oddać, więc ją przyniosłam.

-Nie trzeba było, mówiłem, że ty w niej lepiej wyglądasz.

-W takim razie biore ją sobie -wzięłam bluzę w rękę - a ty się ubierz i chodź na trening.

-A ty gdzie?

-Na arene.

-A nie możesz na mnie poczekać?

-Mogę tylko się pospiesz.

-Zaraz wracam. -Wziął ubrania z szafki i pobiegł do łazienki. -Tylko czekaj.

Nie minęło nawet 5 minut.

-Szybki jesteś.

-Bałem się, że pójdziesz. -Wydyszał. -Chyba pobiłem rekord.

Zaśmiałam się. -Zapomniałeś o włosach.

-To nie problem. -Przeczesał je palcami.

-Dobra chodź. -Wyszliśmy z jego domku.

-Serio przyszłas tylko oddać bluzę?

-Tak, a co?

-A nie stęskniłaś się? -Poruszył brwiami.

-Jestem łowczynią. -Wystawiłam mu język.

-A może...

-A może, co?

-Nie ważne.

-No powiedz.

-Może za miast na trening poszli byśmy na plażę?

-W sumie. Czemu nie?

-Serio?

Tak. Idziesz czy nie?

Poszliśmy wolnym krokiem.

Chciałam usiąść na piasku, ale Percy pociągnął mnie za rękę.

-Dokąd mnie ciągniesz?

-Do wody.

-Ale ja nie chcę.

Spojrzał na mnie jak na idiotke po czym wziął mnie na ręce i zaczął iść w stronę wody.

-Percy puść mnie, proszę.

-Nie. -Uśmiechnął się. -Musze ci coś pokazać.

Gdy się zanurzyliśmy zamknęłam oczy i wstrzymałam oddech, ale okazało się, że nie potrzebnie ponieważ Percy stworzył w okół mnie bąbel powietrzny.

Przez cały czas trzymał mnie za rękę, co mi nie przeszkadzało, a wręcz przeciwnie.

Percy pokazywał mi przeróżne ryby i rafy koralowe.

Glonomóżdżek puścił mnie i gdzieś odpłynął, na szczęście nie na długo.

Znów chwycił moją dłoń, wypłynęliśmy na powierzchnie i wyszliśmy na brzeg.

-Percy tam było niesamowicie.

-Dasz mi swój naszyjnik?

-Po co ci?

-Zaufaj mi.

-Okay. -Podałam mu moje gliniane paciorki.

-I zamknij oczy.

Zrobiłam co chciał. Po chwili poczółam jego chłodne palce na mojej szyji. Przeszedł mnie przyjemny dreszcz.

Glonomóżdżek odgarnął mi włosy i zawiązał rzemyk.

-Dobra, otwórz.

Pierwsze co zrobiłam to spojrzałam na paciorki. Na naszyjniku wisiał teraz niebieski koral.

-I jak?

-Jest piękny. -Przytuliłam go. -Dziękuję.

-Będzie ci przypominał o mnie.

-O tobie?

-To znaczy o dzisiejszym dniu. -zrobił się czerwony -w końcu spędziłaś go ze mną i...

-Rozumiem. Jeszcze raz dziękuję.-Zaczęłam się do niego zbliżać.

-Tu jesteście! -Nie wiadomo skąd pojawiła się Thalia. - Szukam was od godziny.

-Coś się stało?

-Tak. Chejron zwołał zebranie i tylko was gołąbeczki brakuje.

-Dobra nie złość się. -odezwał się Percy po czym chwycił mnie za rękę i pobiegliśmy w stronę wielkiego domu.

***

Wpadliśmy zdyszani do pomieszczenis, a zaraz po nas wbiegła Thalia.

-Przepraszamy za spóźnienie. -Powiedzieliśmy równo.

-Gdzie wy byliście?

-Na plaży -wtrąciła córka Zeusa -robili do siebie maślane oczka.

-Jak romantycznie. -Westchnęła Silena.

-Nie prawda. -Zaptzeczyłam. -My tylko rozmawialiśmy.

-Więc nie jesteście razem? -Ciągnęła córka Afrodyty.

-Nie.

-To dlaczego ciągle trzymacie się za ręce?

Puściłam szbko ręke Glonomóżdżka.

-Uspokujcie się już i usiądźcie. Mam wam coś ważnego do powiedzenia.

Usiadłam koło Thali, a Percy na przeciwko.

-Co jest tak ważnego? -Zapytała Clarisse.

-Chcę was powiadomić o nowej misji.

-Kto ją poprowadzi? -Zapytała Thalia.

-Ty, dlatego udasz się teraz do wyroczni po przepowiednie, a reszta wróci do swoich zajęć.

Wyszłam najszybciej jak tylko mogłam, ale Percy mnie dogonił.

-Gdzie idziesz?

-Do domku. Źle się czuje.

-To może cię odprowadze?

-Jak chcesz.

-Słuchaj -zaczął -chcę cię przelrosić za tamto.

-Nic się nie stało. -Staneliśmy pod drzwiami domku Ateny.

-Serio?

-Tak.

-Czyli ci sie podobało. -Poruszył brwiami.

-Odrobinke przesadzasz. -Zaśmiałam się. -Jak ty to robisz?

-Co?

-Zawsze potrafisz mnie rozśmieszyć.

-Samo wychodzi.

-Mówisz?

Tak, a teraz idź się połżyć bo cię zaniose.

-Bierz mnie. -Zaczęłam się śmiać.

Percy wziął mnie na ręce i otworzył drzwi od domku po czym położył mnie na łóżku.

-Masz odpoczywać. -Pocałował mnie w policzek po czym wyszedł.

Zaczęłam obracać koral od Percy'ego i nawet nie pamiętam kiedy zasnęłam.

***

-Ann wstawaj.

Otworzyłam oczy i zobaczyłam Glonomóżdżka pochylonego nad moją twarzą.

-Co ty robisz?

-Budze cię, nie widać? -Odsunął się. -Już chciałem cię całować żeby sprawdzić czy się uda.

-W mózg się pocałuj. Po co mnie budzisz?

-Thalia wybrała cię na misje. Powinnaś się spakować.

-Co?! -Wstałam i wybiegłam z domku. -Przepraszam.

Zaczęłam biec najszybciej jak mogłam i zanim się obejrzałam stałam pod domkiem Thali. Weszłam bez pukania.

-Wybrałaś mnie na misje?

-Tak w końcu jesteś moją przyjaciółką.

-Kogo jeszcze?

-Percy'ego

-A przepowiednia?

-Nie chcesz jej znać.

-Dlaczego? No powiedz.

-Okay, ale żeby nie było, że nie ostrzegałam.

Zaczęła recytowć:

"Troje przyjaciół w poszukiwaniu wroga wyruszy

Niestety w kłopoty wpadną po uszy

Córka Ateny łowczynią będąc

Przysięge daną bogini złamie

Z chłopakiem się już nie rozstanie."

Wracam ze spóźnionym rozdziałem

za co was strasznie przepraszam, ale

ostatnio nie mam czasu na nic.

Mam nadzieję, że mi wbaczycie.

Next za tydzień