Prolog

Artemida wysłała mnie razem z grupką innych łowczyń na misje podczas gdy ona miała jakieś obrady na Olimpie.
Musimy wytropić lwa Nemejskiego.
Nie ukrywam, że się boję zwłaszcza, że w ostatnim miesiącu potwory atakowały tylko mnie, ale muszę być twarda.
Nie mogę okazać słabości przy łowczyniach zwłaszcza, że jestem porucznikiem.
Robiło się coraz zimniej, więc rozkazałam rozbić namioty, a sama zajęłam się ogniskiem.
Gdy wkońcu mi się udało siadłam przy palenisku ogrzewając ręce.
W takich chwialch lubię powspominać stare czasy. Moich przyjaciół z obozu.
Czasami myślę, że gdyby nie Luke było by jak dawniej i może nawet byli byśmy razem. Nadal nie mogę zrozumieć dlaczego on nas zdradził.
Usłyszałam szelest w krzakach, więc naciągłam cięciwe łuku, ale okazało się, że to zwykła sarna.
Myślałam, że jestem bezpieczna  do póki się nie odwróciłam.
Pare metrów za mną stał obrzydliwy Lajstrygon. Sparaliżował mnie strach. Moje łowczynie zaczęły bombardować go strzałami, ale on nie zwrócił na nie uwagi tylko szedł wprost na mnie.
Próbowałam się ruszyć lecz moje nogi były jak z ołowiu.
Zamknęłam oczy i już szykowałam się na najgorsze gdy nagle potwór zamienił się w kupke pyłu, a przedemną stanęła Artemida.
-Kolejny atak?
Kiwnęłam głową.
-Tylko na ciebię?
Powtórzyłam gest. Chyba wciąż jestem zszokowana.
Bogini pokazała abym poszła za nią, więc grzecznie ruszyłam do przodu.
Weszłyśmy do namiotu.
-Na Olimpie rozmawiałam z twoją matką. -Zaczęła. -Podjełyśmy decyzję.
-Jaką decyzję. -Poczółam się troche pewniej.
-Nie możemy ryzykować. Wracasz do obozu.

O to prolog
Mam nadzieję, że się spodoba
Pierwszy rozdział niebawem